ആകാശം ഇപ്പോഴും മേഘവൃതമാണ് .. ഒരു മഴകുള്ള കോള് എപ്പോഴും തന്നു എന്നെ ആശിപ്പിക്കും .ഒടുവില ഒരു ചെറിയ കാറ്റുവന്നു ആ മഴകാരുകളെ തല്ലിപിരിച്ചു മാനമെങ്ങും നിറയ്ക്കും ..
ഇപ്പോൾ പെയ്യുമെന്ന് ഞാന് വിചാരിച്ചിരുന്ന മഴ എവിടെയോ പോയി മറയും .. ഓരോ ദിവസവും എന്നെ
ആശിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു പിന്നെ അകലേക്ക്‌ മറഞ്ഞു പോകുന്ന മഴ ... എന്നായിരിക്കും ഇനി നീ പെയ്യുക .
ജീവിതവും കാറ്റ് വിട്ട ബലൂണ്‍ പോലെ പറക്കുകയാണ് . ... വര്ഷങ്ങളും, മാസങ്ങളും ദിവസങ്ങളും സമയവും അറിയാതെ ... ഘടികാര സൂചിയിലെ സെക്കന്റ്‌ സൂചി പോലെ ഓടികൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു .. അതിനിടയിൽ മറന്നു പോയ .. അല്ലെങ്കിൽ മറന്നു വിസ്വഷിപ്പികുന്ന കുറെ ചിന്തകള് , മുഖങ്ങൽ.. സ്വപ്നങ്ങൾ
അങ്ങകലെ എവിടെയോ ഒരു മഴ പെയ്യൂന്നുണ്ട്
വേനലിൽ ഒരു ആശ്വാസമായി
നീ അറിയുന്നുണ്ടോ അതു.. മഴയും വേനലും മഞ്ഞുമൊക്കെ കടന്നു പോകുകയായാണ്
നിന്നെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നോ അവ എന്നോട്
നിനക്കും എനിക്കു മിടയിലെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ നൂല്പാലതിലൂടെയാണ് അവ കടന്നുപോകുന്നത്
വർഷങ്ങൾ ഓരോന്നായി കൊഴിയുമ്പോൾ പുതിയ നാംബുകലുമായി ഓരോ വൃഷങ്ങളും ..
ഓരോ പുതിയ വര്ഷവും പിറക്കും മുന്നേ എത്തുന്ന കലണ്ടറുകളിൽ ചുവപ്പും കറുപ്പുമായ ചതുരങ്ങൾ
കയ്യില് ആദ്യം എത്തുന്ന കലണ്ടറിൽ തിരയുന്നത് നിന്റെ ജന്മദിനമാണ് .. എതു ദിവസമാണ് അതെന്നുള്ള നോക്കലാണ് ആദ്യം .. അന്നും ഇന്നും, ഒരു മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്ന കാര്യം അതു മാത്രം ...
പണ്ടൊക്കെ ആദ്യം നിന്നെ ആശംസ അറിയികേണ്ടത് ഞാൻ ആയിരിക്കണം എന്നാ സ്വര്തതയോ ആഗ്രഹമോ ആയിരുന്നു.. പിന്നെ പിന്നെ നിനക്ക് ആ ദിവസം എന്ത് സമ്മാനമാണ് നല്കേണ്ടത് എന്നാ ചിന്ത മാത്രമായി .. എന്നെകാൾ മുന്നേ നിനക്ക് ആശംസകൾ കിട്ടുമായിരുന്നു.. അപ്പോൾ പിന്നെ സമ്മാനം നല്കെണ്ടാതിന്റെ ചിന്തകൽ..
എന്ത് നൽകിയാൽ ആണ് നിനക്ക് സന്തോഷം ആവുക എന്നറിയാതെ .ഒരു സമ്മാനം പോലും നല്കനാവാതെ കടന്നുപോയ വർഷങ്ങൽ... എങ്കിലും നിന്റെ ജന്മദിനങ്ങൾ എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും ആഴമേറിയ ദിവസങ്ങളാണ് ... ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു വന്നു മനസ് എന്നോട് തന്നെ പറയുന്ന ദിവസം..
നിന്റെ ഈ ജന്മദിനത്തിൽ എന്താണ് ഞാൻ നൽകുക.. എന്റെ സ്നേഹമല്ലാതെ മറ്റെന്ത് നല്കുകവ്വാൻ
സ്നേഹത്തിന്റെ പാനപാത്രം തുളുബുന്നു അതിൽ നിന്ന് ഒരു കൈകുംബിൽ നിറയെ നിനക്ക് മാത്രമായി ... അടുത്ത വര്ഷതിനായി, ഈ ദിനത്തിനായി ഞാൻ കലണ്ടർ കാത്തിരിക്കട്ടെ
