ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും
ചിമ്മിയും മിന്നിയും
കാലത്തിന്റെ പുറകില്‍
നിന്ന് എന്തോ എത്തി
നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു
ഓര്‍മയുടെ വാതില്‍
തുറന്നടയുമ്പോള്‍
ഞാനാ വാതില്‍ തുറന്നു
അകത്തു കടന്നു
കാലങ്ങള്‍ കടന്നതുകൊണ്ടാവണം
അവിടമാകെ പഴയ
മണ്ണിന്റെ മണം
തങ്ങി നിന്നിരുന്നു
സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്ത
പകലും..
കണ്ണീരണിഞ്ഞ
രാത്രിയും
എത്തി നോക്കിയത്
പരിചയമുള്ള മുഖം
കടന്നു പോയതുകൊണ്ടാവണം
വിതുമ്പി നിന്ന
ചുണ്ടുകളും
കൂമ്പിയടഞ്ഞ
കണ്ണുകളും
പറഞ്ഞത്...
ചുവന്ന നിറമുള്ള
മഞ്ചാടിയെ പറ്റി..
ആളൊഴിഞ്ഞ പഴയ
ചാരുകസേരക്കും
നൂലിട്ടു വലിച്ചു കെട്ടിയ
കണ്ണടയ്ക്കും ..
ഒരു മൂല പൊട്ടിയ മരുന്ന്
പാത്രത്തിനും നഷ്ടമായ
പഴയൊരു വിപ്ലവകാരി
പിന്നെ,
ചുവന്ന റോസ്സപൂകളാല്‍
ശവമഞ്ചം തീര്‍ത്തു
അതില്ലോളിപിച്ചു
വെച്ചിരിക്കുന്ന
വിരല്‍ തുമ്പുകള്‍ ..
ഓര്‍മയുടെ
വാതിലനപ്പുറത്തെ
കാഴ്ചകള്‍ കണ്ടു
മിഴികള്‍ നിറഞ്ഞില്ല
ചുണ്ടുകള്‍ വിറച്ചുമില്ല
പുറത്തിറങ്ങിയാ
വാതില്‍ വലിച്ചടച്ചു
താഴിട്ടപ്പോള്‍ എന്തിനോ
എന്റെ കൈകള്‍ വിറച്ചിരുന്നു ..
No comments:
Post a Comment