"തിരയൊടുങ്ങാത്ത കടലുപോലെയാണ് മനസ്. ഒരു തിരവന്നു തീരത്തെ അഴുക്കും , വേദനയും തുടച്ചുമാറ്റി കടലിന്റെ ഉള്ളറ യിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു .. പിന്നെ വരുന്ന വലിയ തിര വലിച്ചു കൊണ്ടുപോയതെല്ലാം രണ്ടുമടങ്ങായി വീണ്ടും തീരത്തേക്ക് തള്ളുന്നു. തല തല്ലി കരഞ്ഞും, ആര്‍ത്തലച്ചു ചിരിച്ചും തിരകളങ്ങിനെ വന്നും പോയും കൊണ്ടിരിക്കുന്നു .. സന്തോഷവും, സമാധാനവും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തല്ലികെടുത്തി വേദനയുടെ അശാന്തമായ തീരത്തേക്ക് മനസ് മടങ്ങുന്നു. വര്‍ണ്ണ പ്രഭ ചൊരിഞ്ഞ മനസു ദീപം കെട്ട തിരിനാളം പോലെ ... പക്ഷെ അത് ആരെയോ പ്രതീഷികുന്നുട്, എവിടെയോ ആശ്വാസത്തിന്റെ തണല്‍ കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമം .. ഒരു തലോടല്‍ പോലെ നീയെന്നെ വന്നു ചേര്‍ത്തണചെങ്കില്‍ ... .... എന്റെ യുള്ളിലെ തിരകളെല്ലാം നിന്റെ സ്നേഹം കൊണ്ട് ശന്തമാക്കിയെങ്കില്‍ .. എന്നാണിനി നീ വരിക.. "
മനസിന്റെ വേദനയെല്ലാം ഡയറി താളുകളിലേക്ക് പകര്‍ത്തി .. പെയ്തു വീണ കണ്ണീര്‍ തുള്ളിയെ തുടച്ചു .. അവള്‍ ജനലലരുകിലേക്ക് ചെന്നു..പുറത്തു നല്ല മഴയുണ്ട്.. ജനലിന്റെ അഴികളില്‍ മുഖം ചേര്‍ത്ത് നിന്നപോള്‍ മഴപാറലേറ്റ് മുഖം നനഞ്ഞു .. എവിടെയോ കടലിന്റെ ഇരുമ്പല്‍ ... മനസിന്റെ ഇരുംബലിനും അതെ ഈണം.. പുറത്തെ മഴ കാണാന്‍ തോന്നിയില്ല .. ജനല്‍ അടച്ചു ..അവള്‍ കിടക്കയില്‍ വന്നിരുന്നു , പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക് ചുരുണ്ട് കൂടി. അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍ മുത്തുകള്‍ പോലെ അവളുടെ കണ്പീലികളില്‍ മിഴിനീര്‍ തിളങ്ങി നിന്നു.
"നിന്റെ വരവും കാത്താണ് ഞാനിരുന്നത് . വരുമ്പോള്‍ നിന്നോട് പങ്കുവൈക്കാന്‍ സന്തോഷങ്ങളും ദുഖങ്ങളും കൂട്ടിവെച്ചു ഞാന്‍ കത്ത് നിന്നു. പ്രതീഷിച്ചപോലെ നീ വന്നു .. പക്ഷെ നിന്നോട് എന്തൊകെയോ പറയാന്‍ വെമ്പി നിന്ന എന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ ഒരു ചുംബനം കൊണ്ട് നീ കെട്ടിയിട്ടു. . അവിടെയെന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ നിശ്ചലമായി . നിന്നോട് പറയാന്‍ വെച്ച ദുഖങ്ങളെല്ലാം ഞാന്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ അടച്ചു വെച്ചു. നഗ്നത നഗ്നതയെ കോര്‍ത്ത്‌ വലിച്ചപോളുണ്ടായ വേദനയും ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല..... അതിനേകാള്‍ അപ്പുറം നെഞ്ജിന്കൂട്ടിനുള്ളിലെ അടക്കി പിടിച്ച തേങ്ങലിന്റെ വേദനയിലായിരുന്നു ഞാന്‍ . നിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു ഞാന്‍ നോക്കാതിരുന്നത് എന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിന്റെ കണ്ണുകളെ നോക്കി പെയ്തുപോയാലോ എന്ന് ഭയനിട്ടാണ്.. കുറച്ചു ദിവസത്തെ സന്തോഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടി വരുന്ന നിനക്ക് എന്റെ വേദനയുടെ ഭാരം സമ്മാനിക്കുക.. നിന്റെ സന്തോഷത്തെ മുഴുവന്‍ ഇല്ലാതാക്കലാണ് .. അതെനിക്ക് കാണാന്‍ വയ്യ.. ..ദിവസങ്ങള്‍ പെട്ടന്ന് ഓടി അകന്നു.. നിനക്ക് തിരിച്ചുപോകാനുള്ള സമയം വന്നു.. അപ്പോഴും നിന്നോട് പറയാന്‍ വെച്ച ദുഃഖങ്ങള്‍ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ എനിക്ക് പ്രതീക്ഷയുണ്ട് .. നീയിനിയും വരും.. നിന്റെ അടുത്ത വരവും പ്രതീക്ഷിച്ചു ..ഞാന്‍ ഇനിയും നിന്നോട് പറയാന്‍ ദുഖങ്ങളും, സന്തോഷങ്ങളും കൂട്ടിവെക്കാം. .. "
പേന മടക്കി ...അവള്‍ പുറത്തെ ഇരുട്ടിലേക്ക് നടന്നു.. അപ്പോള്‍ കടലില്‍ മഴ പെയ്യുണ്ടായിരുന്നു..
No comments:
Post a Comment