.......അവള്‍...........
ജീവിതം നീര്‍കുമിളയാണെന്നും
സ്നേഹം ശ്വശതമെന്നും
വിശ്വസിച്ചിരുന്നവള്‍.
കടലിനേക്കാള്‍ ഉപ്പു
കണ്ണുനീരിനു ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍
കരയാന്‍ മടിച്ചവള്‍.
ചിരിക്കും ചതിക്കും
ഒരേ മുഖചായയാണെന്നറിഞ്ഞു
തിരമാലകള്‍ പോലുള്ള
ചിരി ഉപെഷിച്ചവള്‍.
അവനും അവള്‍ക്കുമിടയിലെ മൌനത്തില്‍
കള്ളങ്ങളാല്‍ തീര്‍ത്തോരായിരം മുഖങ്ങള്‍
ഒളിച്ചിരിപ്പുണ്ടെന്നറിഞ്ഞിട്ടുമെന്തിനോ
അവനെ മാത്രം സ്നേഹിച്ചവള്‍.
ഇന്നലകളില്‍ അവനവളുടെ വാക്കുകള്‍ക്ക്
അര്‍ഥങ്ങള്‍ തേടിയിരുന്നു .
അവന്‍ നടന്ന മുള്‍വഴികളക്കു മുന്നേ
പതിഞ്ഞൊരു പാദങ്ങളും അവളുടേത്‌
എനിട്ടും അവന്‍ പറഞ്ഞു ..
'ഭ്രാന്താണ് അവള്‍ക്കെന്നു'
നിലച്ച നിലവിളിക്കപ്പുറമിന്നും
മയങ്ങി കിടക്കുന്നു മൌനം
നെഞ്ഞിന്‍ കോണിലെവിടെയോ
പിടഞ്ഞു വീഴുന്ന ഓര്‍മകള്‍ക്ക്
ഭ്രാന്ത് പുലമ്പലിന്‍റെ ഗന്ധം.
ഒരോല കുടകീഴില്‍ അവള്‍ മറച്ചൊരു
ജീവനാം സ്വപ്ങ്ങളും, മോഹങ്ങളും
അവന്‍ ഉടച്ചുകളഞ്ഞ മനസും
അറിയില്ലെന്ന നാട്യത്തില്‍
അവന്‍ അണിഞ്ഞ പോയ്മുഖവും
അറിഞ്ഞിട്ടു അറിയായ്ക നടിക്കുന്നു
ഈ ഭ്രാന്തി..................
No comments:
Post a Comment