കന്യേ വിമലാംബികെ അമ്മേ
നിന്‍ പാദാംബികം തേടും ഏഴ ഞാന്‍
കരയും മിഴികള്‍ക്കാസ്വാസമായ് അമ്മേ
നിന്‍ മാറോടു ചെര്താനൈക്കണേ എന്നും ..
നിത്യാമാം സ്നേഹത്തിന്‍ വെളിച്ചം തൂകി
ആശാകെന്ദ്രമായ് വിളങ്ങും തായേ
ഈ ലോക മക്കള്കെല്ലാം അമ്മയാം അമ്മേ
കന്യാമരിയെ കാത്തിടനെ നീ
സ്നേഹത്തിന്‍ സൌരഭ്യം നിറഞ്ഞൊരാ
മിഴികള്‍ നിറയുന്നതെന്തെ...
നിന്നെ മറന്നു ജീവിച്ചു ഞാന്‍
നിന്‍ തനയനായ് കുരിശു തീര്‍ത്തു .
എന്നും നിന്‍ ജപമണികള്‍ ഉരുട്ടിടാം
പ്രാര്‍ത്ഥനാ സൂനങ്ങള്‍ ഉരുവിടാം
എന്നും എന്‍ അമ്മയായ് കൂടെ വാഴും
അമ്മേ മരിയെ വിമാലംബികെ .
എന്‍ നെഞ്ചകം വിങ്ങും കഥനം
കേള്‍കാന്‍ എന്നുമെന്‍ ചാരെ
എന്‍ അമ്മ വേണം ..
അമ്മയില്ലാതൊരു കുഞ്ഞാടിവള്‍ക്ക്
നീയണെന്നും അഭയം തായേ.
No comments:
Post a Comment