Wednesday, May 26, 2010
ഉടഞ്ഞ കണ്ണാടി ചീളുകള് .
തകരന്നു വീണ കണ്ണാടി ചില്ലുകല്ക്കുള്ളിലിരുന്നു
ജീവിതമെന്നെ നോക്കി വിക്ര്തമായി ചിരിച്ചു .
ചിന്നിയ ചില്ലതിലോന്നില്
അച്ഛന്റെ ദ്യനതയുടെ മുഖം
എരിയുന്ന നെരിപോട് ചുമക്കുന്ന-
ജീവിതമാകുന്ന ഭാരത്തിന്റെ
രണ്ടറ്റം കൂട്ടിമുട്ടിക്കാന് പാടുപെടുന്ന
വേദനയാല് തകര്ന്നുപോയി ആ ചിള്.
ശാപവാക്കുകള്കുള്ളില് മനസിന്റെ
നോവിറക്കി വെക്കുന്നരോമ്മതന്
നെഞ്ചില് വാല്സല്യതിന് ഉറവ വറ്റിയോ
ജനിമ്രിതിയുടെ...ഇടവഴിയിലെവിടെയോ
വേരറ്റ് പോയ സ്നേഹരാഹിത്യം
പകര്ന്നു നല്കിയത് അമ്മിഞ്ഞ വഴിയോ
നെടുകെ പിളരന്നു തകരന്നു ആ ചീള് .
അഴുക്കുപുരണ്ട മുണ്ടിന് കോന്തലയില്
ഒളിച്ചുവെച്ച മിട്ടായികിന്നും സ്നേഹത്തിന്റെ
മധുരവും തേനിന്റെ രുചിയും ..
പല്ലില്ലാതൊരു മോണകാട്ടി മുത്തശിയമ്മ
എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചൊരു ചീളില്
എല്ലാം അറിഞ്ഞൊരു ഭാവം ..
എല്ലാം നശികുമ്പോഴും ഒന്നുമറിയാതെ
കുഞ്ഞികിടാങ്ങളായ് ശയനതിലാണ്ട
സഹോദരങ്ങള് ...സ്നേഹത്തിന്റെ
ആ ചീളില് ഒരിത്തിരി നനവുണ്ടായിരുന്നോ
ചിന്നിയിട്ടും തകരാതൊരു ചില്ല്
അതിലൊരു മനസായിരുന്നു
ഹൃദയതിലെകാഴ്ത്തിയ
കണ്ണാടി ചില്ലിലുടെ ചുടുനിണംയിറ്റുവീണു.
വലിഞ്ഞു മുറുകിയ ശ്വാസ നാളത്തില്
ജീവവായുവനായി പിടയുമ്പോഴും
താളം തെറ്റുന്ന ഹൃദയ മിടിപ്പില്
തളര്ന്നുപോകതൊരു മനസുമായി
ജീവിതം വെട്ടിപിടികാനിറങ്ങി
സ്വയംമെരിഞ്ഞു പോയ അബലയുടെ മുഖം
വിളറിവെളുത് വേദനയാല് പിടഞ്ഞു .
അരുത്....നീയാ ചില്ല് വലിചൂരരുത് ..
നിന്റെ വിരലുകള്ക്ക് മുറിവ് പറ്റാം
ഒരുപക്ഷെ .. അതാ ഹൃദയതിലെക്കാഴ്ത്തിയവരില്
ഒരാള് നീയുമാവാം ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment