എന്റെ പുസ്തക താളില് ഇരുന്നു ഒരികലും ആ മയില്പീലി പ്രസവിച്ചില്ല എന്നും മാനം കാണികാതെ ഞാനത് എടുത്തു നോക്കും. ആ താളുകള് നിറയെ മയില്പീലി കുഞ്ഞുങ്ങള് ഉണ്ടോ എന്നോ ആകാംഷയോടെ... ആ മയില്പീലി എനിക്ക് സംമാനികുമ്പോള് അവന് എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു ..ഈ മയില്പീലി പ്രസവിച്ചു ഒരുപാടു കുഞ്ഞുങ്ങള് ഉണ്ടാകുമ്പോള് ഞാന് വന്നു നിന്നെ കൊണ്ടുപോകും.. എന്റെ നക്ഷത്ര കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്. എന്റെ കണ്ണിലെ തിളക്കം അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു പകരുന്നത് നോക്കി ഞാന് നിന്നു...വിലപെട്ട ഒരു കൈമുതല് പോലെ...ഞാന് എന്റെ പുസ്തകത്തില് മാനം കാണാതെ ...ആരുമറിയാതെ ആ മയില്പീലി ഒരു നിധി പോലെ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചു.. നാളിതു വരെയായിട്ടും പ്രസവികാത്ത ആ മയില് പീലികെന്നോട് ഒരുപാടു കഥകള് പറയാന് ഉണ്ടായിരുന്നു.
നക്ഷത്ര കണ്ണുള്ള രാജകുമാരനെ സ്നേഹിച്ച ഒരു പെണ്കുട്ടിയുടെ കഥ..സ്വപങ്ങള് കാണാന്മാത്രം വിധികപെടുന്ന മയില്പീലികളുടെ കഥ... ..ആ കഥകളില് ഒരു മയില്പീലിയും പ്രസവിചിരുനില്ല...എങ്ങിലും എന്റെ മയില്പീലി പ്രസവികുമെന്നും ,കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് എന്നെ കൊണ്ടുപോകാന് നക്ഷത്ര കണ്ണുള്ള എന്റെ രാജകുമാരന് വരുമെന്നും ഞാന് വെറുതെ പ്രതീഷിച്ചിരുന്നു...ഇതൊന്നുമറിയാതെ എന്റെ മയില്പീലി ആ പുസ്തക താളിനുള്ളില് അപ്പോഴും സുഖ സുഷുപ്തിയില് ആയിരുന്നു ..ഒരികലും വരാത്ത നക്ഷത്ര കണ്ണുള്ള രാജകുമാരനെയും കാത്തു... ഞാനും...
ഒരികലും വരാത്ത നക്ഷത്ര കണ്ണുള്ള രാജകുമാരനെയും കാത്തു... ഞാനും... ...
ReplyDelete